طراحي مجتمع مسكوني با هدف دستيابي به آرامش در شهرستان بجنورد

امروزه نقش و اهميت محيط در شكل گيري و بروز رفتارهاي انساني نياز به اثبات ندارد. براي استفاده بهتر از سرمايه ها و منابع محدود، بايستي به همه جوانب و ابعاد طراحي محيط از جمله نيازها و شرايط استفاده كنندگان از آن توجه كرد. طراحي، برنامه ريزي و مناسب سازي محيط، بايد نقش و مسئوليت خود را در پهنه هايي عميق تر و گسترده تر از آنچه مربوط به انسان ها، زندگي و روابط پيچيده درون آن است جستجو كند.(نوذري،1383) روابط ميان موجودات زنده و محيط پيرامونشان، به صورت مادرزادي شكل نگرفته و بيشتر اكتسابي است.« ناخودآگاهي جمعي به صورت الگوهاي فطري، نوع واكنش انسان ها نسبت به وقايع و پديده هاي جهان به گونه اي كه توسط اجداد بشر شكل گرفته، از قبل قالب بندي مي كند. ترس از تاريكي، بيم از تنهايي، خوف دور افتادن از پناه دهنده، همگي از تجربيات نسل هاي بي شمار گذشته نشات مي گيرد و به فرد مي رسد.»(ترنر،1376،ص62) به قول وينسول چرچيل كه در يكي از سخنراني هايش اينگونه گفته كه ما ساختمانها را ميسازيم سپس آنها ما را ميسازند كه اين نقل قول بر قدرت معماري و شهرسازي در بيان هنجارها تأكيد داشته كه در اينصورت معماران و طراحان را موظف ميكند كه با توجه به شناخت انسان و نيازهايش دست به طراحي بزند تا تجربه هاي ناموفقي مانند پروت ايگو دوباره تكرار نشود.انسان امروز با غوطه ور شدن در شهر ساخته دست خود روز را با استرس، فكر و فشار بسيار زياد به شب رسانده و خانه كه بايد مكاني براي به آرامش رسيدن او در قالب فعاليت هاي اجتماعي و خانوادگي مختص بخود باشد، امروز تنها جايگاه خواب او شده است و چه بسا استرس و فشار شهر به خانه نيز سرايت كرده است،لذا در اين پروژه سعي مي شود كه خانه كه همواره پيام آور خوبي و آرامش براي انسان ها بوده ، با استفاده از معيارهاي مناسب در قالب مجتمع مسكوني و در دل شهر امروزي، جايگاهي متناسب و نزديك به آنچه انتظار مي رود را براي او ايجاد كند،بنابراين با توجه به اهميت وجود آرامش و ناديده گرفتن اين مهم در طراحي هاي امروزي و با توجه به كمبود بررسي هاي علمي_پژوهشي در اين زمينه در كشور، پژوهش حاضر بر آن است كه با بررسي و شناخت عوامل موثر در طراحي مجتمع هاي مسكوني راهكارهايي ارائه نمايد كه سبب بهبود ميزان آرامش ساكنين گردد.